Μεγαλώνοντας θυμόμαστε τις μαμάδες μας να μας πηγαίνουν βόλτα στο πάρκο που βρίσκετε στο λιμάνι. Θυμόμαστε να παίζουμε με άλλα παιδιά ανάμεσα στα τεράστια πλατάνια κοντά στα ταξί και στα πέτρινα σκαλοπάτια που δημιουργούν ένα δυο επίπεδα λίγο πιο κάτω. Μεγαλώνοντας κι έχοντας άλλες ανησυχίες θυμόμαστε να κρυβόμαστε στο τεράστιο πάρκο με τα πλατάνια για ένα τσιγάρο ή για να φιλήσουμε το έτερον ήμισυ, τότε που δεν υπήρχαν ένα σωρό bars και αυτοκίνητα. Μεγάλα. Όμορφα πάρκα με μικρή μέχρι τότε ανθρώπινη επέμβαση. Είναι τα πάρκα που μεγαλώσαμε, που παίξαμε, που ζήσαμε διάφορες εμπειρίες και που σε καμία περίπτωση δεν θέλουμε να χάσουμε. Όμως τα πάρκα αυτά είναι παρατημένα εντελώς. Είναι βρώμικα γεμάτα με ένα σωρό σκουπίδια που αφήνουν πίσω τους διάφοροι επισκέπτες και παράνομοι κατασκηνωτές.
Δεν ζητάμε να αλλάξουν τα πάρκα γιατί σε εμάς αρέσουν και κρύβουν μέσα τους κομμάτια της ζωής μας. Θέλουμε όμως να είναι καθαρά. Χωρίς σκουπίδια, χωρίς σπασμένα παγκάκια, χωρίς βρώμικες δημόσιες τουαλέτες που αποτελούν καταφύγιο για διάφορους περίεργους τύπους.
Πέμπτη 20 Αυγούστου 2009
20 Αυγούστου 2009 στις 9:03 π.μ.
Τέλειες οι αναμνήσεις σου vilage news,''..και διηγώντας τες να κλαις...'' αλλά δεν γίνεται τίποτα με τις αναμνήσεις. Το όραμα λείπει και τα δύο με κλειστά μάτια λειτουργούν.
Και κάτι ακόμη σημαντικό που το ξεχνάμε! : ''Ο κάθε λαός, έχει τον ηγέτη που του αξίζει''... ck