Village's News

Ο Οβριός τραβάει κουπί,

το κεφάλι τ΄να κοπεί.

Φέρτε τα μαχαίρια του,

να κόψουμε τα χεριά του.

Φέρτε τα ψαλίδια του,

να κόψουμε τ΄αρχίδια του!

Αυτοί είναι μονό μερικοί από τους στίχους του τραγουδιού που συνοδεύει το κάψιμο του Οβριού κάθε Μεγάλη Παρασκευή στην Μικρή Βόλβη. Ένα έθιμο από την εποχή των παππούδων μας, το οποίο όμως παραμένει αναλλοίωτο στο πέρασμα των χρονών. Μπορεί σήμερα να μην υπάρχει κάποιος που να ξέρει όλους τους στίχους απ’ έξω, αλλά από κει ψηλά που είναι τώρα θα είναι περήφανοι που βλέπουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους να το συνεχίζουν. Ο Οβριός (Ιούδας) στήνεται στην πλατεία του χωριού και ρίχνεται στην πυρά ακριβώς την ώρα που περνά ο Επιτάφιος. Αυτό το γεγονός στο παρελθόν έχει προκαλέσει και κάποιες αψιμαχίες καθώς το περιεχόμενο των στίχων ενόχλησε ορισμένους, αλλά το γεγονός ότι το πλήθος αυτών που παρακολουθούν τον Οβριό είναι πολλαπλάσιο από αυτό που ακολουθούν τον Επιτάφιο μάλλον τα λέει όλα.

Το κάψιμο του Οβριού, είναι μια ευκαιρία για αντάμωμα ξενιτεμένων συγχωριανών, μια ζεστή ανθρώπινη επαφή με πηγαδάκια γύρω από την φωτιά, μια ζωντανή ανάμνηση των παιδικών μας χρονών και όλα αυτά έρχονται κόντρα στην σοβαροφάνεια και στην υποκριτική σεμνοτυφία που νιώθουμε να μας πνιγούν όλο τον χρόνο. Τέτοια έθιμα, θα πρέπει να τα κρατήσουμε με νύχια και με δόντια και όχι να προσπαθούμε να τα σβήσουμε. Και έχω την υποψία πως αν ο καλός Χριστούλης ξανακατέβαινε στην γη, θα προτιμούσε να βρίσκεται εκεί και όχι σε ένα ναό γεμάτο βαριεστημένα βλέμματα που θυμίζει οίκο μόδας από την παρέλαση καινούριων ταγέρ και κοστουμιών.