Χριστούγεννα πάντα τσακωνόμαστε!
Και τι σου χρωστώ και τι μου χρωστάς
Μια τύφλα εν τέλει μοιραζόμαστε
Καν το ν αλλάξει αν μ αγαπάς
Λάμπουν τα Χριστούγεννα στον καθρέφτη, Μπάλες ασημένιες και χιόνι πέφτει, Για να ρθει ο χρόνος να γίνει Άγραφο χαρτί

Χριστούγεννα πάντα έχουμε εμφύλιο - Κάτω στην αυλή βρέχει καθρεφτάκια
Δωσ μου ειρήνη εννιά μηνών - Γόμες και κιθάρες και μολυβάκια
Θα αναβοσβήνω σαν δενδρύλλιο - Για να εμπνευστεί ο χιονάνθρωπος
Κοντά σου ιδέες θα γεννώ - Της γειτονιάς
Τη νέα δουλειά θα εγκυμονώ - Τα στιχάκια της χρονιάς

Κι επί έναν χρόνο γιορτινό
Στο γλυκό βουνό
Με των μάγων το άστρο θ ανεβαίνω
Χρόνια παιδικά και συντρόφους του έργου
Ό,τι πλαί μου άλλο να ναι ξένο

Μια κορφή χρυσή
Κι αγκαλιά μου εσύ
Κόψε τους μαλάκες κι έλα δωσ’ μου
Πάλι το φιλί
Στην Ανατολή
Και στην άκρη του καινούριου κόσμου

Και ως τ άλλα Χριστούγεννα
Θα έχω ανεβάσει τη δουλειά
Να μην γυρίσω στα παλιά
Στενά της αγοράς τους

Καλά Χριστούγεννα!
Μεσ απ το μάτι της δουλειάς
Να ρθουν χαρούμενα

Κι ως τ άλλα Χριστούγεννα
Θα την έχω ανεβάσει τη δουλειά
Και στην άλλη απογραφή
Η δική μας μετοχή
Την καινούρια της να βρει αξία

Και ως τ άλλα Χριστούγεννα
Με το μάτι της δουλειάς
Και το μάτι της καρδιάς
Να προλάβω τα τρεχούμενα
....

date Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2009

0 χωριατάκια to “Χριστούγεννα πάντα τσακωνόμαστε...κόψε τους μαλάκες κι έλα δώσ' μου πάλι το φιλί!”

Leave a Reply:

AddThis

Bookmark and Share