«Εν εκείναις δε ταις ημέραις εξήλθε διάταγμα παρά του Καίσαρος Αυγούστου να απογραφή πάσα η Οικουμένη. Αύτη η απογραφή έγινε πρώτη ότε ηγεμόνευε της Συρίας ο Κυρήνιος. Και ήρχοντο πάντες να απογράφωνται, έκαστος εις την εαυτού πόλιν. Ανέβη δε και Ιωσήφ από της Γαλιλαίας, εκ της πόλεως Ναζαρέτ, εις την Ιουδαίαν, εις την πόλιν του Δαυίδ, ήτις καλείται Βηθλεέμ, δια να απογραφή μετά της Μαριάμ, της ηρραβωνισμένης με αυτόν εις γυναίκα, ήτις ήτο έγκυος (Σημ: δια Πνεύματος Αγίου και όχι εκ σπέρματος ανδρός – Λουκάς α΄ 26-38). Και ενώ ήσαν εκεί, επληρώθησαν αι ημέραι του να γεννήση και εγέννησεν τον υιόν αυτής, τον πρωτότοκον, και εσπαργάνωσεν αυτόν, και κατέκληνεν αυτόν εν τη φάτνη, διότι δεν ήτο τόπος δι’ αυτούς εν τω καταλύματι. Και ποιμένες ήσαν κατά το αυτό μέρος διανυκτερεύοντες εν τοις ΑΓΡΟΙΣ, και φυλάττοντες φυλακάς της νυκτός επί το ποίμνιον αυτών (εδάφια 1-8)».Με την γέννηση του Χριστού ασχολήθηκαν αρκετοί πατέρες της εκκλησίας καθώς και πολλοί ιστορικοί. Διχάζονται όμως οι γνώμες τους ως προς την ημέρα της γέννησης του Θεανθρώπου. Αξίζει όμως να σημειώσουμε ότι η 25η Δεκεμβρίου ως ημέρα των Χριστουγέννων έκανε την εμφάνισή της στη Δύση την 4η εκατονταετηρίδα. Η ημερομηνία που επικράτησε στην Ανατολή ήταν η 6η Ιανουαρίου που τον 3ο αιώνα εορτάζονταν με τα Επιφάνεια. Την 6η Ιανουαρίου – εθνική εορτή της Αλεξανδρείας – εόρταζαν τα γενέθλια του ειδωλολάτρη θεού τους Αιώνα, του Αιωνίου Χρόνου, και όλων το βλέμμα ήταν στραμμένο στην εορτή εκείνη. Με φόβο μήπως και οι χριστιανοί πλανηθούν από την εορτή εκείνη των ειδωλολατρών και εορτάσουν σ’ αυτήν, ετοποθετήθει, από την Εκκλησία, η γέννηση του Χριστού την 6η Ιανουαρίου, προς αντιπερισπασμό. Με την αλλαγή όμως του ημερολογίου, καθιερώθηκε η 25η Δεκεμβρίου ως η επικρατέστερη ημέρα της γέννησης του Χριστού.
Ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς (160-220 μ.χ.) γράφει ότι «τινές παραδέχονται την εικοστήν του μηνός Πασχιάν (Μαΐου), άλλοι δε αναφέρουν ως ημέρα της γέννησης του Χριστού την 24ην μηνός Φαρμουθί (Απριλίου 19)».
Ο Επιφάνιος (354-430 μ.Χ.) αναγράφει ότι η Εκκλησία εν τω συνόλω της παραδέχθη την εικοστήν πέμπτην Δεκεμβρίου (Νέο Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό της Αγίας Γραφής, Γ.Ζ. Κωνσταντινίδη, σελ. 388-389).
Βλέπουμε ότι οι γνώμες διχάζονται. Μια απλή ματιά όμως στις Γραφές θα μας φέρει σε απορία, αν μέσα στο καταχείμωνο, με ψύχος, χιόνι η βροχή, οι ποιμένες θα διανυχτέρευαν έξω στους αγρούς φυλάττοντας βάρδιες στα ποίμνια που έβοσκαν (Λουκάς β΄ 8). Άγνωστη, λοιπόν, φαίνεται πως είναι η ακριβής ημερομηνία της γέννησης του Θεανθρώπου, όμως δεν πρέπει να νομίζουμε την 25η Δεκεμβρίου.
Η Συνοπτική Εγκυκλοπαίδεια της Αγίας Γραφής του Henry H. Halley, σελ. 667, αναφέρει: «το γεγονός ότι οι βοσκοί διανυκτερεύουν με τα ποίμνιά τους στο ύπαιθρο από την Άνοιξη ως το Φθινόπωρο και όχι – συνήθως τουλάχιστον – τον Χειμώνα, συνηγορεί υπέρ της απόψεως ότι ο Ιησούς Χριστός δε γεννήθηκε στην καρδιά του Χειμώνα».
Με την χρονολογία όμως τι γίνεται;
Η γέννηση του Κυρίου φαίνεται να έλαβε χώρα γύρω στο... 4 π.Χ. Στην γέννησή Του, ο χρόνος, στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, υπολογίζονταν από «κτίσεως Ρώμης». Όταν όμως επικράτησε η Χριστιανική θρησκεία, ο Αυτοκράτωρ Ιουστινιανός ανάθεσε σε κάποιο μοναχό, ονόματι Διονύσιος ο Μικρός, το έτος 526 μ.Χ., να κάνει ένα νέο ημερολόγιο – προς αντικατάσταση του Ρωμαϊκού – που να υπολογίζει το χρόνο της γέννησης του Χριστού. Αργότερα, όμως, με έρευνες διαπιστώθηκε ότι ο Διονύσιος τοποθέτησε από λάθος τη γέννηση του Χριστού στο 753 από κτίσεως Ρώμης, αντί το 750. Έτσι έπεσε έξω γύρω στα 4 χρόνια. Ο Ηρώδης, που διέταξε τη σφαγή των νηπίων έως δύο ετών, πέθανε το 750 από κτίσεως Ρώμης. Δεν γίνεται, λοιπόν, ο Χριστός να γεννήθηκε μετά το θάνατο του Ηρώδη γιατί έτσι ανατρέπεται η Γραφή και η ιστορία. Εξάλλου, στην απογραφή που διέταξε ο Κυρήνιος, μας λέει ο Λουκάς, η Μαριάμ εγέννησεν τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον. Αυτή όμως η απογραφή ήταν η πρώτη όπως γράφει ο Λουκάς. Ιστορικά μνημεία της Ρώμης τοποθετούν την απογραφή του Κυρήνιου το 7 μ.Χ. και για αρκετό καιρό η ιστορική αυτή αντίφαση απασχόλησε τους ερευνητές της Γραφής. Όμως αργότερα ανακαλύφθηκαν μερικοί αρχαίοι πάπυροι που μας πληροφόρησαν ότι ο Κυρήνιος διετέλεσε δύο φορές διοικητής της Συρίας. Έτσι, ο Ευαγγελιστής Λουκάς αποδείχθηκε ακριβής όταν έγραφε «... αύτη είναι η πρώτη απογραφή». Ο Γερμανός θεολόγος A. W. Zumpt καθορίζει την ηγεμονία του Κυρήνιου, την πρώτη το 4-1 π.Χ και τη δεύτερη 6-10 μ.Χ
http://www.sporeas.com/hristougena.html
Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009
23 Δεκεμβρίου 2009 στις 9:22 μ.μ.
re asxete sto israhl pou gennithike to xeimwna exei 20 vathmous to vradi k oi voskoi eixan katsikia pou antexoun sta vraxia k kamhles,oi agelades k ta alla htan metepeita prosthikes apo eurwpaious pastores,ola psemmata dld....ase twra...