Δύο είναι τα χαρακτηριστικά που προσδιορίζουν το βαθμό επικινδυνότητας του Η1Ν1, του ιού της γρίπης των χοίρων: Η υψηλή μεταδοτικότητα και η χαμηλή θνητότητα (ο αριθμός θανάτων ατόμων που έχουν τη νόσο Χ προς τον συνολικό αριθμό των ατόμων που έχουν τη νόσο Χ). Η υψηλή μεταδοτικότητα της νόσου της δίνει τη μορφή πανδημίας, με αποτέλεσμα να αυξάνονται σε απόλυτους αριθμούς οι θανάτοι από τον ιό Η1Ν1.Το ποσοστό θνητότητας του ιού είναι αυτό που μας καταδεικνύει σε τι βαθμό είναι φονικός ο συγκεκριμένος ιός. Και δεν αποδεικνύεται καθόλου φονικός (το μοναδικό ερωτηματικό είναι το ηλικιακά νεαρό target group). Αν χρησιμοποιήσουμε την εκατοστιαία αναλογία στην Αμερική, θα δούμε ότι το ποσοστό θανόντων σε σχέση με τους νοσούντες είναι της τάξεως του 0,02% (50.000.000 νοσούντες – 10.000 θανόντες). Αντίστοιχο περίπου είναι το ποσοστό θνητότητας στη Βρετανία: 0,026%.
Εδώ μπαίνει το ερώτημα αν θα πρέπει να ακολουθήσουμε τις κατευθυντήριες οδηγίες του Π.Ο.Υ. (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) για μαζικό εμβολιασμό προς αποτροπή της πανδημίας.
Κατ’ αρχάς, τα συστατικά του νέου εμβολίου είναι σχεδόν πανομοιότυπα με αυτά του εμβολίου της κοινής γρίπης οπότε οι υποτιθέμενες παρενέργειες πέραν των συνηθισμένων, αποτελούν αποκυήματα φαντασίας και δε συμβάλλουν στην ορθή αντιμετώπιση της γρίπης. Το δεύτερον είναι πως όταν ο Π.Ο.Υ. αποφάσισε να ακολουθήσει τη στρατηγική του μαζικού εμβολιασμού, είχε περιορισμένα στοιχεία για τη μεταδοτικότητα και τη θνητότητα του ιού που αντιστοιχούσαν σε συγκεκριμένη γεωγραφική ζώνη και φυλή, κτλ. Η απόφαση που πάρθηκε ήταν η πλέον ασφαλής για να ανακόψει τις διαστάσεις που υπολογίζετο ότι θα έπαιρνε η πανδημία (η υψηλή μεταδοτικότητα ήταν εν πολλοίς διαπιστωμένη) και κανείς δε μπορεί να κατηγορήσει τον Π.Ο.Υ. για την απόφασή του αυτή.Τα οικονομικά συμφέροντα είναι μεγάλα αλλά δεν παύουν να αποτελούν κανόνες του παιχνιδιού (σκληρό αλλά ρεαλιστικό). Οι φαρμακευτικές εταιρίες έχουν κερδοσκοπικά χαρακτηριστικά και ο τρόπος διαχείρισης του θέματος της γρίπης ήταν ο απολύτως αναμενόμενος. Οι παγκόσμιες θεωρίες συνωμοσίας (στην Ελλάδα έχει γίνει χόμπι) είναι πικάντικες και ενδιαφέρουσες αλλά στερούνται κάθε λογικής και επιστημονικής υπόστασης.
Λαμβάνοντας υπόψη μας τα παραπάνω, μπορούμε εύκολα να συγκαταθέσουμε υπέρ της χρησιμότητας του εμβολίου.
Βέβαια, η δημιουργία εμβολίων για τον οποιοδήποτε νεοσύστατο ιό μας περιτριγυρίζει δεν είναι η ενδεδειγμένη λύση διότι στο τέλος θα εμβολιαζόμαστε και για το βήχα. Η χρήση του σαφώς δεν είναι υποχρεωτική (ιδίως όταν έχει περάσει από τη γειτονιά σας ή πιθανώς ακόμη και από την αυλή σας…) και εναπόκειται στην άποψη του καθενός, αφού αποκτήσει την απαραίτητη σφαιρική γνώση που χρειάζεται για να αποφασίσει. Σίγουρα, ο κίνδυνος είναι υψηλότερος σε εγκύους, παχύσαρκους, αναπνευστικούς ασθενείς και γενικότερα σε όλες τις ευπαθείς ομάδες.
Πλέον, ένας εκ των βασικών σκοπών για τον οποίο αποφασίστηκε ο εμβολιασμός όλων Ελλήνων (παρήγγειλαν 8.000.000 εμβόλια), δηλαδή να βάλει φρένο στην πανδημία δεν έχει κανένα αντίκρισμα διότι το εμβόλιο θα έπρεπε να πραγματοποιηθεί τον Σεπτέμβριο. Τώρα, η πανδημία είναι εν πλήρει εξελίξει και ετοιμάζεται για αποδρομή…
Οπότε, the choice is absolutely yours! Εφόσον, φυσικά, δεν κατέχετε επαγγελματική θέση δια της οποίας θα μεταδίδατε τον ιό σε ασθενείς που αυτομάτως έχουν χαμηλωμένο τον πήχη του ανοσοποιητικού τους συστήματος και τίθενται σε υψηλότερο – του φυσιολογικού - κίνδυνο και φυσικά εφόσον η άποψή σας δεν έχει πολλαπλασιαστική απήχηση (πόσο γρήγορα αυτοαναιρούμαι αλλά θα σκάσω...)!
Αυτή είναι η μοναδική αλήθεια…και όχι αυτή που σας λέει η πεθερά μου, κύριε πρόεδρε!
http://taxalia.blogspot.com/2009/12/blog-post_8717.html
Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009
17 Δεκεμβρίου 2009 στις 7:43 μ.μ.
ΜΕΓΑΛΕ ΕΓΩ ΤΟ ΕΚΑΝΑ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΜΙΑ ΧΑΡΑ, ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΤΕ ΕΣΕΙΣ, ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΚΟΛΛΗΣΩ ΤΗΝ ΓΡΙΠΗ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ, ΤΟ ΕΚΑΝΑ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΜΙΑ ΧΑΡΑ...