Βρήκαμε λοιπόν το τηλέφωνο του δασαρχείου και πήραμε. Το τηλέφωνο απάντησε μια κυρία την οποία και ρωτήσαμε αν γνωρίζει αν θα δοθεί δεύτερη δόση ξύλων.
Η κυρία αυτή, η οποία ήταν πολύ ευγενική, μας απάντησε ότι δεν γνωρίζει και ρώτησε κάποιον άλλον κύριο που βρισκόταν στον ίδιο χώρο, ο οποίος δεν απάντησε αλλά της ζήτησε να μας ρωτήσει ποιοι είμαστε και από που.
Μας φάνηκε παράξενο που έπρεπε να δηλώσουμε την ταυτότητά μας για να πάρουμε μία απλή απάντηση. Ανάλογα με το όνομα που θα δίναμε θα παίρναμε την κατάλληλη απάντηση??? Απαντήσαμε κάπως απόλυτα ότι είμαστε κάτοικοι Σταυρού και θέλουμε να μάθουμε για την δεύτερη δόση.
Η κυρία αυτή μεταφέρει για ακόμα μια φορά στον κύριο από το Δασαρχείο ότι είμαστε από τον Σταυρό και έτσι πήραμε κι εμείς ένα υπερήφανο όχι (μάλλον εμπνευσμένο από το κλίμα των ημερών). Ευχαριστήσαμε την κυρία στο τηλέφωνο και το κλείσαμε.
Ενημερωθήκαμε πριν 2 μέρες από τον φίλο αναγνώστη μας ότι δόθηκε δεύτερη δόση ξύλων οξιάς στην περιοχή του Άνω Σταυρού. Μας μεταφέρει λοιπόν την αγανάκτησή του και την απορία του γιατί δεν υπήρξε ανακοίνωση και για ποιόν λόγο δεν δόθηκε και δεύτερη δόση ξύλων και στον Σταυρό. Μας μεταφέρει επίσης και την αγανάκτησή του για το δασαρχείο, και την αντιμετώπιση απέναντι στους δασεργάτες.
Ξέρουμε ότι αυτό δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα των δασεργατών αλλά σίγουρα όταν η σχετική αρχή δεν τους υποστηρίζει τότε τα πράγματα είναι άσχημα. Θα θέλαμε πολύ να ακούσουμε την γνώμη όλων σας για το θέμα. Να μάθουμε και από τις 2 πλευρές την άποψή τους και ίσως αυτό να αποτελέσει και την αρχή μιας μεταξύ τους συζήτησης προς όφελος όλων και επίλυσης των προβλημάτων.
2 Νοεμβρίου 2009 στις 10:43 π.μ.
dothhke deyeterh dosh? pote?