Όλοι έχουμε αυτήν την απορία!
Αυτό το ερώτημα βασάνισε κατά καιρούς πολύ κόσμο, καθώς φαινόταν χαμένος χρόνος ο χρόνος του ύπνου. Όταν δε δουλεύεις ή δε δρας με έναν ενεργητικό τρόπο που να φαίνεται στον εξωτερικό κόσμο, συνήθως θεωρείται ότι δεν κάνεις τίποτε και ο χρόνος που κυλάει φαίνεται αχρησιμοποίητος και ίσως και περιττός. Σε σκοτεινές εποχές της ανθρωπότητας ή εποχές άγνοιας, οι άρχοντες ή αυτοί που είχαν την εκάστοτε εξουσία λιγόστευαν τον ύπνο υποτακτικών τους, καθώς δεν τους χρησίμευε πουθενά.
Υπήρχαν όμως και άλλες εποχές, όπου ο ύπνος δεν ήταν παρά η απελευθέρωση από τα γήινα και η βίωση της εμπειρίας άλλων κόσμων. Αυτό το έκαναν και το κάνουν οι σαμάνοι κάθε εποχής από την αυγή της ανθρωπότητας. Και αυτό είναι μια από τις λίγες ελπίδες μας να ξεπετάξουμε από πάνω μας τους περιορισμούς και να ζήσουμε, έστω και για λίγο, πραγματικά ελεύθεροι.
Τι συμβαίνει, λοιπόν, όταν κοιμόμαστε; Τι συμβαίνει αυτές τις δύο, έξι, οκτώ ώρες που το σώμα μας βρίσκεται ξαπλωμένο στο κρεβάτι αλλά εμείς οι ίδιοι, η συνείδηση μας, φαινομενικά λείπουμε; Ένας λόγος που κοιμόμαστε είναι ότι το σώμα μας δε μπορεί να ξεκουραστεί και να επαναφορτιστεί ενεργειακά όσο είμαστε μέσα του. Όσο τα διάφορα κέντρα του σώματος είναι ενεργοποιημένα και ο νους σκέφτεται και η καρδιά αισθάνεται συναισθήματα, το ίδιο το σώμα δε μπορεί να δώσει το χρόνο και την απαραίτητη ενέργεια στον εαυτό του για να ξεκουραστεί και να θεραπευτεί από τις βλάβες του, ούτε να κλείσει τις πληγές του ή να πραγματοποιήσει διεργασίες όπως η αναπαραγωγή νέων κυττάρων. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο στην απουσία μας. Έτσι πρέπει να το αφήνουμε ήσυχο να κάνει τη δουλειά του. Ένας άλλος λόγος είναι ότι πρέπει να μεταβούμε στο αστρικό επίπεδο, όπου θα πάρουμε μαθήματα και θα βιώσουμε εμπειρίες.
Οι επιστήμονες, στην προσπάθεια τους να μελετήσουν και να καταγράψουν τα τεκταινόμενα, ανακάλυψαν ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος λειτουργεί σε συγκεκριμένες συχνότητες και πως αυτές αντιστοιχούν στα διάφορα στάδια της λειτουργίας του. Όταν π.χ. είμαστε “ξύπνιοι”, λειτουργούμε δηλαδή στο φυσικό επίπεδο στην κατάσταση που ονομάζουμε εγρήγορση, ο εγκέφαλος μας δονείται μεταξύ 14 και 40 κύκλων ανά δευτερόλεπτο στο λεγόμενο επίπεδο Βήτα.
Όταν χαλαρώνουμε και δεν είμαστε εντελώς ταυτισμένοι με τον εξωτερικό κόσμο, όπως στον ελαφρύ διαλογισμό, τότε επεκτείνεται η αφύπνιση μας και λειτουργούμε στα λεγόμενα κύματα Άλφα του εγκεφάλου μεταξύ 8 και 13 κύκλων ανά δευτερόλεπτο. Η κατάσταση Άλφα είναι και η κατάσταση όπου εξασκούμε τη μαγεία. Όταν χαμηλώνουν και άλλο τα κύματα του εγκεφάλου και ο νους χαλαρώνει στους 4 με 7 κύκλους το δευτερόλεπτο, βρισκόμαστε στην ζώνη Θήτα του νου, εκεί όπου εμφανίζονται τα όνειρα. Ακόμα πιο κάτω, βρίσκεται η κατάσταση Δέλτα, όπου τα κύματα του εγκεφάλου κατεβαίνουν κάτω από τους 4 κύκλους το δευτερόλεπτο και φτάνουμε στον λεγόμενο βαθύ ύπνο, τον δίχως όνειρα ύπνο όπου η συναίσθηση του εαυτού χάνεται. Στο επίπεδο Δέλτα είμαστε ένα με τον συμπαντικό νου και κολυμπάμε στον ωκεανό του όλου πέρα από τους περιορισμούς του γραμμικού χρόνου και χώρου. Αυτό είναι και το επίπεδο που αποτελεί ένα μυστήριο για τους επιστήμονες καθώς δε μπορούν να το ερευνήσουν.
Κάθε άνθρωπος, την ώρα που περνάει από την κατάσταση της εγρήγορσης προς τον ύπνο, βιώνει τα επίπεδα Άλφα και Θήτα για να βυθιστεί στο Δέλτα. Η κατάσταση Δέλτα, ο βαθύς χωρίς όνειρα ύπνος, είναι και αυτή που μας ξεκουράζει πραγματικά. Ένας άνθρωπος, που δε μπορεί να φτάσει εκεί είτε λόγω επιφανειακού ύπνου είτε λόγω πολλαπλών επιστροφών στην κατάσταση Βήτα, δυσκολεύεται να ξεκουραστεί και σηκώνεται τελικά κουρασμένος όπως ξάπλωσε.
Στα κύματα Θήτα ονειρευόμαστε. Τι είναι όμως αυτά τα περίεργα αλλοπρόσαλλα όνειρα, που τις περισσότερες φορές δε θυμόμαστε καν, που είναι γεμάτα πρωτόγνωρα συμβάντα που εμείς, όσο είμαστε εκεί, θεωρούμε φυσιολογικά; Και σε ποια οθόνη προβάλλονται αυτά τα όνειρα; Τα όνειρα είναι ένα πολύ μεγάλο κομμάτι μας, στα οποία θα αναφερθώ παρακάτω. Εκεί, όμως, στο χώρο των ονείρων, υπάρχει και μια άλλη φανταστική πραγματικότητα, τόσο πραγματική όσο μπορούμε να την αντιληφθούμε και όμως εντελώς αντικειμενική αν τα καταφέρουμε να το κάνουμε.
Όταν κοιμόμαστε, λοιπόν, περνάμε από τον τρισδιάστατο φυσικό κόσμο στο αστρικό επίπεδο. Αυτή η μετάβαση γίνεται συνήθως ασυνείδητα και έτσι δε μπορούμε ούτε να την επιβεβαιώσουμε ούτε να φέρουμε πίσω την εμπειρία μαζί μας. Άσχετα όμως από το αν το γνωρίζουμε ή όχι, κάθε φορά που κοιμόμαστε επισκεπτόμαστε το αστρικό. Το θέμα είναι αν το κάνουμε συνειδητά, έχουμε δηλαδή συναίσθηση της ύπαρξης μας εκεί, ή ασυνείδητα.
Αυτό το ερώτημα βασάνισε κατά καιρούς πολύ κόσμο, καθώς φαινόταν χαμένος χρόνος ο χρόνος του ύπνου. Όταν δε δουλεύεις ή δε δρας με έναν ενεργητικό τρόπο που να φαίνεται στον εξωτερικό κόσμο, συνήθως θεωρείται ότι δεν κάνεις τίποτε και ο χρόνος που κυλάει φαίνεται αχρησιμοποίητος και ίσως και περιττός. Σε σκοτεινές εποχές της ανθρωπότητας ή εποχές άγνοιας, οι άρχοντες ή αυτοί που είχαν την εκάστοτε εξουσία λιγόστευαν τον ύπνο υποτακτικών τους, καθώς δεν τους χρησίμευε πουθενά.
Υπήρχαν όμως και άλλες εποχές, όπου ο ύπνος δεν ήταν παρά η απελευθέρωση από τα γήινα και η βίωση της εμπειρίας άλλων κόσμων. Αυτό το έκαναν και το κάνουν οι σαμάνοι κάθε εποχής από την αυγή της ανθρωπότητας. Και αυτό είναι μια από τις λίγες ελπίδες μας να ξεπετάξουμε από πάνω μας τους περιορισμούς και να ζήσουμε, έστω και για λίγο, πραγματικά ελεύθεροι.
Τι συμβαίνει, λοιπόν, όταν κοιμόμαστε; Τι συμβαίνει αυτές τις δύο, έξι, οκτώ ώρες που το σώμα μας βρίσκεται ξαπλωμένο στο κρεβάτι αλλά εμείς οι ίδιοι, η συνείδηση μας, φαινομενικά λείπουμε; Ένας λόγος που κοιμόμαστε είναι ότι το σώμα μας δε μπορεί να ξεκουραστεί και να επαναφορτιστεί ενεργειακά όσο είμαστε μέσα του. Όσο τα διάφορα κέντρα του σώματος είναι ενεργοποιημένα και ο νους σκέφτεται και η καρδιά αισθάνεται συναισθήματα, το ίδιο το σώμα δε μπορεί να δώσει το χρόνο και την απαραίτητη ενέργεια στον εαυτό του για να ξεκουραστεί και να θεραπευτεί από τις βλάβες του, ούτε να κλείσει τις πληγές του ή να πραγματοποιήσει διεργασίες όπως η αναπαραγωγή νέων κυττάρων. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο στην απουσία μας. Έτσι πρέπει να το αφήνουμε ήσυχο να κάνει τη δουλειά του. Ένας άλλος λόγος είναι ότι πρέπει να μεταβούμε στο αστρικό επίπεδο, όπου θα πάρουμε μαθήματα και θα βιώσουμε εμπειρίες.
Οι επιστήμονες, στην προσπάθεια τους να μελετήσουν και να καταγράψουν τα τεκταινόμενα, ανακάλυψαν ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος λειτουργεί σε συγκεκριμένες συχνότητες και πως αυτές αντιστοιχούν στα διάφορα στάδια της λειτουργίας του. Όταν π.χ. είμαστε “ξύπνιοι”, λειτουργούμε δηλαδή στο φυσικό επίπεδο στην κατάσταση που ονομάζουμε εγρήγορση, ο εγκέφαλος μας δονείται μεταξύ 14 και 40 κύκλων ανά δευτερόλεπτο στο λεγόμενο επίπεδο Βήτα.
Όταν χαλαρώνουμε και δεν είμαστε εντελώς ταυτισμένοι με τον εξωτερικό κόσμο, όπως στον ελαφρύ διαλογισμό, τότε επεκτείνεται η αφύπνιση μας και λειτουργούμε στα λεγόμενα κύματα Άλφα του εγκεφάλου μεταξύ 8 και 13 κύκλων ανά δευτερόλεπτο. Η κατάσταση Άλφα είναι και η κατάσταση όπου εξασκούμε τη μαγεία. Όταν χαμηλώνουν και άλλο τα κύματα του εγκεφάλου και ο νους χαλαρώνει στους 4 με 7 κύκλους το δευτερόλεπτο, βρισκόμαστε στην ζώνη Θήτα του νου, εκεί όπου εμφανίζονται τα όνειρα. Ακόμα πιο κάτω, βρίσκεται η κατάσταση Δέλτα, όπου τα κύματα του εγκεφάλου κατεβαίνουν κάτω από τους 4 κύκλους το δευτερόλεπτο και φτάνουμε στον λεγόμενο βαθύ ύπνο, τον δίχως όνειρα ύπνο όπου η συναίσθηση του εαυτού χάνεται. Στο επίπεδο Δέλτα είμαστε ένα με τον συμπαντικό νου και κολυμπάμε στον ωκεανό του όλου πέρα από τους περιορισμούς του γραμμικού χρόνου και χώρου. Αυτό είναι και το επίπεδο που αποτελεί ένα μυστήριο για τους επιστήμονες καθώς δε μπορούν να το ερευνήσουν.
Κάθε άνθρωπος, την ώρα που περνάει από την κατάσταση της εγρήγορσης προς τον ύπνο, βιώνει τα επίπεδα Άλφα και Θήτα για να βυθιστεί στο Δέλτα. Η κατάσταση Δέλτα, ο βαθύς χωρίς όνειρα ύπνος, είναι και αυτή που μας ξεκουράζει πραγματικά. Ένας άνθρωπος, που δε μπορεί να φτάσει εκεί είτε λόγω επιφανειακού ύπνου είτε λόγω πολλαπλών επιστροφών στην κατάσταση Βήτα, δυσκολεύεται να ξεκουραστεί και σηκώνεται τελικά κουρασμένος όπως ξάπλωσε.
Στα κύματα Θήτα ονειρευόμαστε. Τι είναι όμως αυτά τα περίεργα αλλοπρόσαλλα όνειρα, που τις περισσότερες φορές δε θυμόμαστε καν, που είναι γεμάτα πρωτόγνωρα συμβάντα που εμείς, όσο είμαστε εκεί, θεωρούμε φυσιολογικά; Και σε ποια οθόνη προβάλλονται αυτά τα όνειρα; Τα όνειρα είναι ένα πολύ μεγάλο κομμάτι μας, στα οποία θα αναφερθώ παρακάτω. Εκεί, όμως, στο χώρο των ονείρων, υπάρχει και μια άλλη φανταστική πραγματικότητα, τόσο πραγματική όσο μπορούμε να την αντιληφθούμε και όμως εντελώς αντικειμενική αν τα καταφέρουμε να το κάνουμε.
Όταν κοιμόμαστε, λοιπόν, περνάμε από τον τρισδιάστατο φυσικό κόσμο στο αστρικό επίπεδο. Αυτή η μετάβαση γίνεται συνήθως ασυνείδητα και έτσι δε μπορούμε ούτε να την επιβεβαιώσουμε ούτε να φέρουμε πίσω την εμπειρία μαζί μας. Άσχετα όμως από το αν το γνωρίζουμε ή όχι, κάθε φορά που κοιμόμαστε επισκεπτόμαστε το αστρικό. Το θέμα είναι αν το κάνουμε συνειδητά, έχουμε δηλαδή συναίσθηση της ύπαρξης μας εκεί, ή ασυνείδητα.
Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009
31 Οκτωβρίου 2009 στις 2:57 π.μ.
oraio 8ema paidia alla dn nomizo na to proseksoun oi katoikoi tou xoriou mas