Village's News

Χαρακτηριστικό είναι ότι Βρετανοί δημιούργησαν μία οργάνωση για τη φροντίδα των ιπποειδών εργασίας στην Ελλάδα, την ώρα που οι ιδιοκτήτες μουλαριών διαμαρτύρονται ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν πριμοδοτεί την αναπαραγωγή τους, με συνέπεια να αναγκάζονται να κάνουν οι ίδιοι εισαγωγές από τη Βουλγαρία.

Tην περιοχή του Σταυρού Θεσσαλονίκης όπου λειτουργεί ο μεγαλύτερος δασικός συνεταιρισμός σε πλήθος μουλαριών - περίπου 250 - επισκέφθηκε κλιμάκιο της βρετανικής οργάνωσης «Ελληνικό Ταμείο Μέριμνας Ζώων», τα μέλη του οποίου χρηματοδοτούν και πραγματοποιούν εξορμήσεις σε περιοχές που υπάρχουν ιπποειδή, ύστερα από πρόσκληση του κτηνίατρου και πρώην βουλευτή Δημήτρη Γαλαμάτη.

«Είμαστε ομάδες με κτηνίατρο, οδοντίατρο και πεταλωτή, που φροντίζουμε τα ζώα καθώς διαπιστώνεται ότι οι ιδιοκτήτες τους θέλουν αλλά δεν γνωρίζουν να τα φροντίσουν», τόνισε στα «ΝΕΑ» η ιππίατρος και ειδικευμένη στην οδοντιατρική των ιπποειδών Κλεοπάτρα Τριανταφύλλου.

Η οργάνωση έχει στις τάξεις της τμήμα επιστημόνων οι οποίοι εκπαιδεύονται στην Αγγλία και στη συνέχεια συμμετέχουν στις εξορμήσεις σε μονάδες αλόγων, μουλαριών και γαϊδάρων, που επίσης απειλούνται με εξαφάνιση στη χώρα μας.

«Οι ιδιοκτήτες είναι δεμένοι με τα ζώα, τα αγαπούν, αλλά δεν γνωρίζουν προληπτική υγιεινή για να διασφαλίζουν ευζωία γι΄ αυτά. Χρειάζονται στήριξη, που δεν έχουν από το ελληνικό κράτος, την ώρα που εθελοντές από τη Μεγάλη Βρετανία το κάνουν για εμάς», παρατήρησε ο κ. Αρσένος.

Απαραίτητος συνεργάτης

Οι δασεργάτες του Σταυρού τονίζουν πως οι ανάγκες για μουλάρια είναι αυξημένες στην περιοχή. "Εάν δεν έχουμε μουλάρια είμαστε ζωντανοί νεκροί, δεν μπορούμε να δουλέψουμε, τα ξύλα που υλοτομούμε μόνον έτσι μεταφέρονται", επισήμανε ο κ. Μπλεμπιτζόγλου. "Γιατί δεν δίνουν κίνητρα για την αναπαραγωγή τους όπως έκαναν με τα άλογα; Θα μας βάλουν να κουβαλάμε μόνοι μας τόνους ξύλα και μετά τα 60;" διαμαρτύρεται ο δασεργάτης Παναγιώτης Ηλιάδης, ο οποίος δηλώνει έτοιμος να κατέβει στη Βουλή με τα μουλάρια του για να διαμαρτυρηθεί.

Τα μουλάρια χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά ξύλων που υλοτομούνται στα ελληνικά δάση, για τη μεταφορά προσώπων σε νησιά και περιοχές όπου δεν υπάρχει οδική πρόσβαση, αλλά και για εργασίες μικροκαλλιεργητών. "Οι περιοχές της χώρας μας είναι τέτοιες που τα μουλάρια είναι απαραίτητα. Αντί να ανοίγουμε δρόμους στα δάση, πρέπει να χρησιμοποιούμε τα μονοπάτια και τα μουλάρια", τόνισε ο επίκουρος καθηγητής στην κτηνιατρική σχολή του ΑΠΘ Γιώργος Αρσένος, που ασχολείται με τη μελέτη των ιπποειδών στην Ελλάδα. "Στην Αγγλία, σε σημεία όπου υπάρχει η δυνατότητα, αρνούνται να ανοίξουν δρόμους για να παραμείνουν τα μονοπάτια", τόνισε.

Μουλάρια, οι αφανείς "ήρωες" σε κίνδυνο

Τα μέλη του Συνεταιρισμού, που είναι και ο μεγαλύτερος της χώρας, έδωσαν μαζί με τα ζώα τους, τους προηγούμενους μήνες (πυρκαιές στην Πελοπόννησο) μάχη μέσα στα καμένα δάση της Πάρνηθας, της Ηλείας και άλλων περιοχών της χώρας για να κατασκευάσουν πριν από τον χειμώνα κορμοπλέγματα και κλαδοπλέγματα, δουλεύοντας καθημερινά σε φρενήρεις ρυθμούς με αποτέλεσμα να καταπονηθούν.

Οι κτηνίατροι και τα μέλη του Ταμείου εξέτασαν την κατάσταση των ζώων εργασίας και είδαν από κοντά ζητήματα περίθαλψης και ελλείψεων. "Αν δεν υπήρχαν τα μουλάρια δεν θα επιτυγχάναμε σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα το έργο αποκατάστασης που μας είχε ανατεθεί στις πυρόπληκτες περιοχές", ανέφερε ο γ.γ. του Δασικού Συνεταιρισμού κ. Αλεξ. Τσουραλάκης.

Οι θερμοκρασίες κάτω από τις οποίες εργάζονται συνήθως στα καμένα οι δασεργάτες είναι υψηλές και τα μόνα ζώα που αντέχουν είναι τα μουλάρια - σηκώνουν 150 κιλά επί 40 χλμ. χωρίς σταματημό.

Αυτός είναι ο λόγος που οι δασεργάτες τα προσέχουν σαν μέλη της οικογένειάς τους.

http://kulturosupa.pblogs.gr/2008/06/sebasteite-ta-moylaria.html