Ο κυρ – Χαράλαμπος Μητσόγλου
από την Νυμφόπετρα
είναι 108 ετών και χέρι άκρας υγείας
Η περίπτωση του κ. Χαραλάμπου Μητσόγλου από την Νυμφόπετρα Λαγκαδά που σήμερα έχει φτάσει 108 χρόνια ζωής είναι από τις περιπτώσεις που σπάνια συναντά κανείς στο βίο της ζωής του.
Άνθρωπος γεμάτος ζωντάνια και με νηφάλιο πνεύμα χαίρεται την κάθε στιγμή με τα παιδιά του τα εγγόνια του και τα δισέγγονα του.
Ο κυρ Χαράλαμπος είναι ο άνθρωπος της πρώτης γενιάς των ξεριζωμένων από τον Πόντο και ως εκ τούτο είναι φυσικό στις συζητήσεις του να αναφέρεται στα θλιβερά γεγονότα της περιόδου εκείνης. Με εκπληκτική διαύγεια πνεύματος εξιστορεί τις βαρβαρότητες και τις θηριωδίες των Τούρκων.
Πώς είναι δυνατόν άλλωστε να λησμονήσει τις θηριωδίες του Τοπάλ Οσμάν, πώς να ξεχάσει όταν μπροστά τα μάτια του έβλεπε να δολοφονούνται οι δικοί του άνθρωποι;
Πώς να ξεχάσει το οδοιπορικό του θανάτου για χιλιάδες συμπατριώτες του;
Πως λοιπόν να λησμονηθούν τα απεχθέστερα εγκλήματα της ανθρωπότητας;
Πώς να μην σκιρτήσει η καρδιά σου στην οδυνηρή μαρτυρική κατάθεση ενός ανθρώπου που έζησε τα συγκλονιστικά γεγονότα του ξεριζωμού στο πετσί του;
Με νηφάλιο και καθαρό πνεύμα παρά το βάρος των χρόνων του ξετυλίγει στιγμή προς στιγμή μνήμες από τα γεγονότα και τις βαρβαρότητες των Τούρκων. Εμείς οι νεότεροι έχουμε χρέος να διατηρούμε την μνήμη των ιστορικών γεγονότων ζωντανή γιατί αυτό επιτάσσει το χρέος κάθε πολίτη και κάθε λαού.
Σήμερα διαμένει με την κόρη του και το γαμπρό του στο Ασκό Θεσσαλονίκης.
Ευχαριστόυμε πολύ τον φίλο Χρήστο Γιαννακίδη!
Άνθρωπος γεμάτος ζωντάνια και με νηφάλιο πνεύμα χαίρεται την κάθε στιγμή με τα παιδιά του τα εγγόνια του και τα δισέγγονα του.
Ο κυρ Χαράλαμπος είναι ο άνθρωπος της πρώτης γενιάς των ξεριζωμένων από τον Πόντο και ως εκ τούτο είναι φυσικό στις συζητήσεις του να αναφέρεται στα θλιβερά γεγονότα της περιόδου εκείνης. Με εκπληκτική διαύγεια πνεύματος εξιστορεί τις βαρβαρότητες και τις θηριωδίες των Τούρκων.
Πώς είναι δυνατόν άλλωστε να λησμονήσει τις θηριωδίες του Τοπάλ Οσμάν, πώς να ξεχάσει όταν μπροστά τα μάτια του έβλεπε να δολοφονούνται οι δικοί του άνθρωποι;
Πώς να ξεχάσει το οδοιπορικό του θανάτου για χιλιάδες συμπατριώτες του;
Πως λοιπόν να λησμονηθούν τα απεχθέστερα εγκλήματα της ανθρωπότητας;
Πώς να μην σκιρτήσει η καρδιά σου στην οδυνηρή μαρτυρική κατάθεση ενός ανθρώπου που έζησε τα συγκλονιστικά γεγονότα του ξεριζωμού στο πετσί του;
Με νηφάλιο και καθαρό πνεύμα παρά το βάρος των χρόνων του ξετυλίγει στιγμή προς στιγμή μνήμες από τα γεγονότα και τις βαρβαρότητες των Τούρκων. Εμείς οι νεότεροι έχουμε χρέος να διατηρούμε την μνήμη των ιστορικών γεγονότων ζωντανή γιατί αυτό επιτάσσει το χρέος κάθε πολίτη και κάθε λαού.
Σήμερα διαμένει με την κόρη του και το γαμπρό του στο Ασκό Θεσσαλονίκης.
Ευχαριστόυμε πολύ τον φίλο Χρήστο Γιαννακίδη!
Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009
