Εδώ και αιώνες ένα από τα πολεμικά κάστρα, που πιθανολογείται ότι χρησιμοποιήθηκε κατά την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου και που βρίσκεται στα βόρεια του χωριού Νυμφόπετρα, είναι κυριολεκτικά θαμμένο μέσα στο πυκνό δασός.
Το σημείο όπου βρίσκεται το κάστρο δείχνει την στρατηγική σημασία που είχε στην αρχαιότητα και το ρόλο που διαδραμάτισε στις πολεμικές επιχειρήσεις. Σημείο που είχε την δυνατότητα του ελέγχου ολόκληρης της ανατολικής πεδιάδας της αρχαίας Μυγδονίας από τα στενά της Ρεντίνας, την Βόρεια Χαλκιδικής, μέχρι Ανατολικά του Λαγκαδά.
Σήμερα οι κάτοικοι του χωριού καταβάλουν προσπάθειες για την ανάδειξη αυτού του ιστορικού μνημείου και την αξιοποίηση του. Όσοι από τους κατοίκους κατόρθωσαν να προσεγγίσουν τον λόφο που βρίσκεται το κάστρο, έμειναν έκπληκτοι από τα κυκλώπεια τείχη και τους πελώριους λίθους που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του.
Δεν μένει πλέον ο Δήμος Εγνατίας σε συνεργασία με την αρχαιολογική υπηρεσία να αναδείξουν αυτό σημαντικό έργο της αρχαιότητας πριν ο χρόνος το καταστρέψει περισσότερο.
Στις φωτογραφίες ένα μέρος του τοίχου του Κάστρου και την ανάβαση κατοίκων στο Κάστρο.
Το σημείο όπου βρίσκεται το κάστρο δείχνει την στρατηγική σημασία που είχε στην αρχαιότητα και το ρόλο που διαδραμάτισε στις πολεμικές επιχειρήσεις. Σημείο που είχε την δυνατότητα του ελέγχου ολόκληρης της ανατολικής πεδιάδας της αρχαίας Μυγδονίας από τα στενά της Ρεντίνας, την Βόρεια Χαλκιδικής, μέχρι Ανατολικά του Λαγκαδά.
Σήμερα οι κάτοικοι του χωριού καταβάλουν προσπάθειες για την ανάδειξη αυτού του ιστορικού μνημείου και την αξιοποίηση του. Όσοι από τους κατοίκους κατόρθωσαν να προσεγγίσουν τον λόφο που βρίσκεται το κάστρο, έμειναν έκπληκτοι από τα κυκλώπεια τείχη και τους πελώριους λίθους που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του.
Δεν μένει πλέον ο Δήμος Εγνατίας σε συνεργασία με την αρχαιολογική υπηρεσία να αναδείξουν αυτό σημαντικό έργο της αρχαιότητας πριν ο χρόνος το καταστρέψει περισσότερο.
Στις φωτογραφίες ένα μέρος του τοίχου του Κάστρου και την ανάβαση κατοίκων στο Κάστρο.
Ευχαριστούμε πολύ τον φίλο Χρήστο Γιαννακίδη!
Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2009
