Village's News

Η απόφαση του Δήμου Θεσσαλονίκης για τοποθέτηση ανδριάντα του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην πλατεία Αριστοτέλους προκάλεσε την αντίδραση μιας δημοτικής παράταξης, όχι για την ουσία και την αξία της, αλλά για την επιλογή της τοποθεσίας.
Η αντίδραση αυτή, σε μια περίοδο που ο φανατισμός και οι ιδεοληψίες στην πολιτική υποχωρούν και σχεδόν εξαλείφονται, φαντάζει ως ένα αναχρονιστικό ανάχωμα μιας άλλης εποχής.
Το στενάχωρο είναι ότι υψώνεται από ανθρώπους, η φρασεολογία, η δράση και η διαδρομή των οποίων περιβάλλονται από ένα «αδιαμφισβήτητο» προοδευτικό μανδύα. Μοιάζει σαν παιδικό πείσμα.

Όταν η κοινωνία σπρώχνει όλους όσοι ασχολούνται με τις τύχες της να βρουν κοινούς τόπους και σημεία συνεννόησης για τα μεγάλα, τέτοιες αντιδράσεις επιχειρούν να συντηρήσουν το σπόρο του διχασμού και της διαίρεσης για τα μικρά.
Αντί να χτίσουμε πάνω στο διαχρονικό σεβασμό – έστω και μετά θάνατον – που επιδεικνύουν οι Έλληνες σε πολιτικούς, και όχι μόνο, που προσέφεραν στην πατρίδα, με τέτοιες αντιδράσεις γκρεμίζουμε αυτήν την προοπτική.

Και να σκεφτεί κανείς ότι σε άλλες χώρες οι ανδριάντες ηγετών στήνονταν από τους ίδιους, όταν ήταν εν ζωή και ασκούσαν εξουσία, ως δήθεν λαϊκή επιθυμία, και στη συνέχεια οι λαοί τους γκρέμιζαν με λύσσα μετά το θάνατο ή την πτώση τους.

Μοιάζει σαν παιδικό πείσμα, αφού δεν υπάρχει σοβαρό επιχείρημα που να αμφισβητεί την απόφαση και η διαφωνία εστιάζεται στην επιλογή της τοποθεσίας, ως δήθεν άνιση μεταχείριση δύο προσωπικοτήτων, όπως ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής! Με αυτή τη λογική λοιπόν θα πρέπει να βάλουμε στη διαδικασία της σύγκρισης ιστορικές προσωπικότητες της χώρας, για τις οποίες έχουν στηθεί ανδριάντες , ονομάστηκαν δρόμοι, αεροδρόμια και λιμάνια, μετονομάστηκαν νοσοκομεία και χώροι πολιτισμού.
Να βάλουμε δηλαδή τους Έλληνες ξανά στα ιδεολογικά χαρακώματα και τη μισαλλοδοξία, για κάτι στο οποίο τελικά όλοι συμφωνούν: την απόδοση τιμής σε ανθρώπους που πρόσφεραν στον τόπο.

Μήπως, αν η επιλογή τοποθεσίας ξεπερνιόταν και υπήρχε συμφωνία, θα βρισκόταν κάποια άλλη ένσταση, όπως για παράδειγμα το υλικό κατασκευής, το είδος του φωτισμού ή το αν θα βλέπει ο ανδριάντας προς την Ανατολή ή προς την Δύση;

Η νεότερη ιστορία της Θεσσαλονίκης είναι συνυφασμένη με την προσωπικότητα του Εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραμανλή. Μια σειρά έργων υποδομής, τα οποία και σήμερα διατηρούν τη χρησιμότητά τους και καθορίζουν την ταυτότητα της πόλης, φέρουν την προσωπική του σφραγίδα.

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής άλλαξε την εικόνα της πόλης απαντώντας στις ανάγκες εκείνης της εποχής και συμβάλλοντας τα μέγιστα στην ανάπτυξή της. Η πόλη οφείλει να αναγνωρίσει την αγάπη και την προσφορά του κορυφαίου αυτού πολιτικού. Η τοποθέτηση του ανδριάντα του σε ένα κεντρικό σημείο, όπως η πλατεία Αριστοτέλους, αποτελεί πράξη ευθύνης απέναντι στην ιστορία και σε αυτή δεν χωρούν από κανέναν μικροκομματικές ή προσωπικές επιδιώξεις.